Dhr. en Mvr. van Soest | Rondreis Roemenië
(Kopie artikel Weekendgezet, januari 2013)<br /> Het is iets meer dan een half jaar geleden dat ze terugkeerden uit Roemenië en nog zijn ze er diep van onder de indruk. Mariet en Wim van Soest uit Helden wisten hun herinneringen op prachtige wijze in woorden te vertalen en legden hun reis ook vast op film. “Niet alleen hebben wij enorm van deze 12-daagse busreis met Ghielen reizen uit Beringe genoten, Roemenië is een prachtige bestemming dat het ontdekken waard is”, vindt het echtpaar. “We wilden Roemenië leren zien, als land, als landschap maar ook in het cultuurgoed en in de samenleving die er als bijzondere schatten verborgen lijken te liggen.” “Roemenië is een land waar de tijd stil is blijven staan, met kloosters, met orthodoxe elementen, met een bijzondere samenhang van de bevolking en met een sfeer die je elders zelden ziet. Wat onze reis extra dimensie gaf was wel het feit dat National Geographic kort voor ons vertrek een bijzondere documentaire over het land uitzond en we al een klein beetje aan de sfeer konden proeven.” Het echtpaar vertelt uiterst boeiend. Over het heerlijke klimaat in juni, de bijzondere variatie aan natuur, de bossen, de meren, de watervallen, de vlaktes, maar ook over de dorpjes, de moestuinen, de vele keren dat ze paard en wagen zagen voorbij zagen trekken, de eenvoudige mensen met een zeis over de schouder, op weg naar huis na een dag keihard werken op het land. “Ongelooflijk”, zegt Mariet en haalt herinneringen op. “Natuurlijk is Roemenië in de kern een arm land, maar als ik moet omschrijven hoe we het ervaren hebben dan zou ik het eerder formuleren als ‘Roemenië heeft te maken met achterstand in tijd’. En dat mag je best als een bijzondere vorm van rijkdom zien, innerlijke rijkdom misschien wel, heb ik geconcludeerd. Kijk maar eens naar de manier waarop mensen zelfvoorzienend zijn, met eigen kippen, een varken en misschien een koe op het land, de manier waarop ze nog een hooimijt opzetten, de beschikking hebben over een waterput, eten van op biologische wijze geteelde groenten uit hun eigen moestuin, in plaats van werken met kunstmest zoals in onze landen vaak het geval is. Want daar hebben ze de financiële middelen niet voor. Gek genoeg voelde ik op een gegeven moment iets van jaloezie. Vanwege hun voedingsysteem (en wij daarentegen verhoudingsgewijs veel ‘ongezonds’ eten), vanwege de bijzondere manier waarop mensen er met elkaar omgaan, vanwege opa’s en oma’s die ’s avonds buiten zitten, terwijl ze met hun buren keuvelen, de hartelijkheid, het nette en beleefde. Maar ook spelende kinderen met krijtjes en stokjes die op hun manier heel gelukkig zijn. En wat doen wij Westerlingen? Wij doen de rolluiken dicht en storten ons op onze laptops.” “Overigens werden we gedurende de hele reis door een fantastische gids begeleid. Terry wist alles, liet ons de mooiste plekken zien en heeft ons een beeld gegeven van Roemenië dat ontroert. En het is ook cruciaal, dat je een goede gids aan je zijde hebt die de taal machtig is. Want dit land alleen bereizen, dat vinden we niet echt een aanrader. Roemenië is boeiend en indrukwekkend, maar je moet wel in zijn voor een uitdaging. Daarom is reizen per bus ook ideaal.” Het echtpaar laat foto’s zien. Van de hoofdstad Boekarest, interessant vanwege het tijdperk Ceausescu, de van oorsprong simpele herdersjongen die in China aan het communisme proefde en zich in zijn eigen land opwerkte tot president met een voor de bevolking verschrikkelijk bewind. “Het grote paleis waarin hij woonde overtreft alles”, zeggen Mariet en Wim. “Het is zo groot dat je dagen nodig hebt om het van binnen te bekijken. In plaats daarvan hebben wij een tour langs de buitenzijde gemaakt en zelfs daar leek nog een zweem van de macht van de man in de lucht te hangen. Hoe dan ook is Boekarest zeker het bezichtigen waard en zorgt de stad voor afwisseling met de dorpen en natuur die het land verder rijk is. Wat een bijzondere indruk op ons heeft achtergelaten, zijn wel de diverse kloosters. Uiterst gesloten gemeenschappen, met nonnen die enorm veel goeds voor de weeshuizen gedaan hebben. Maar ook de kerkjes, de iconen, de fresco’s met unieke verftechnieken die hedendaagse onderzoekers nog vaak voor een raadsel stellen, je komt ogen en oren tekort”, vinden ze. “In een bepaald klooster waren de fresco’s zelfs niet af en was het slechts één bepaalde kunstenaar toegestaan eraan te werken. Hij bleek de enige die de techniek eigen was, vertelde onze gids. Helaas kwam de man voortijdig te overlijden waardoor de restauratie – het is niet toegestaan dat iemand anders de werkzaamheden overneemt – niet kunnen worden voltooid. En dan de iconen, madonna’s, geaccentueerd met goud en zilver, kerken zonder banken waar je als toerist echt ontroert raakt bij het beluisteren van werkelijk prachtige klanken. Want zingen, dat kunnen ze absoluut.” Hoe dan ook is Roemenië het bezoeken zeker waard, is keuken bijzonder gevarieerd en rijkelijk gevuld en zijn prijzen uiterst schappelijk. 1 Euro voor een kop koffie of Euro 1,25 voor een halve liter bier, daar is toch niks mis mee? En laat ik vooral het overheerlijke gebak en het smakelijke zongerijpte fruit niet vergeten”, merkt Mariet nog op. “Kortom, met Ghielen als touroperator hebben we elke seconde genoten. De herinneringen zijn zelfs zo positief dat we over enkele jaren graag nog een tweede bezoek aan het land willen brengen, hebben we besloten. Hoe dan ook is deze republiek in Zuidoost-Europa anders dan wij veronderstellen. Dat zouden meer mensen mogen ontdekken.”